Szczawnica

Kocham Szczawnicę. Chciałabym o Szczawnicy umieć tak napisać, jak uczynił to Stanisław Koźmian.

Otóż twierdzę, że nie trzeba być ani Leonidasem, ani Muciusem Scewolą, Garibaldim, Gambettą lub jednym z redaktorów naszych tromtadratycznych pism, słowem patryotą nad patryotami, aby, czy dla zdrowia, czy dla wypoczynku letniego, czy nawet, a może zwłaszcza dla szlachetnej rozrywki, przybyć i pobyć jakiś czas w Szczawnicy, jaką jest obecnie, jaką ją utworzyła przyroda, jak ją wykształciły i wydoskonaliły nie zbyt jeszcze długie ale mądre, jak przystało na Akademię, rządy dzisiejszej jej właścicielki. 

Nie dość, że to jedno zdanie, to jakie zdanie... Aż sie chce do Szczawnicy jechać!